Het crisisontwikkelingsmodel is een eenvoudig model dat handvatten biedt voor het tijdig en gepast reageren in situaties van oplopende spanning. Het leert aan hulpverleners en cliënten in alle sectoren dat het belangrijk is om de vroege voortekenen te signaleren en hier een interventie aan te koppelen.

De dialoog tussen cliënt en hulpverlener is daarbij essentieel, wanneer zij samenwerken om de oplopende spanning om te buigen, is de kans op vroegtijdige de-escalatie, en dus een goede afloop, het grootst.

Incidenten kunnen aan de hand van het crisisontwikkelingsmodel worden geanalyseerd. Het team, en een individuele hulpverlener en de cliënt kunnen, bij voorkeur samen, zoeken naar verbeterpunten.

Vragen die daarbij horen zijn:

• Welk gedrag is er vroeg gesignaleerd?
• In welke fase was de cliënt toen?
• In welke fase was het team/hulpverlener?
• Welke interventie is toegepast?
• Past deze interventie bij de fase?
• Hadden we eerder kunnen signaleren?
• Wat was dan een passende interventie geweest?
• Moet het signaleringsplan worden bijgesteld?

Het door Trifier doorontwikkelde Crisisontwikkelingsmodel gebruiken we veelal tezamen met het SAPREA model. Dit zes-stappenplan vormt de basis voor het methodisch werken met incidenten en agressie. Met een evaluatie of checklist volgens het SAPREA© model kan de individuele medewerker of het team gericht zoeken naar verbetermogelijkheden.